ΝΙΚΟΛΑΟΣ Γ. ΝΟΚΑΣ (1937-2022 μ.Χ)
Ο αετός των ιστορικών Λεύκτρων Βοιωτίας-Άρθρο του Γιώργου Κατσέλη
Κατσέλης Γεώργιος – Μαθηματικός – π. Προϊστάμενος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Βοιωτίας
Ο Νικόλαος Νόκας γεννήθηκε στα ιστορικά Λεύκτρα της Βοιωτίας το 1937. Μετά την περιπετειώδη και σχεδόν ανύπαρκτη Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, λόγω των γεγονότων του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, την Εθνική Αντίσταση και τον Εμφύλιο ακολούθησε η ελλειμματική δευτεροβάθμια εκπαίδευση χωρίς σχολεία και εξειδικευμένους καθηγητές. Ο Νόκας με προσωπικές προσπάθειες εισήχθη στη Σχολή Ικάρων, στο Τμήμα Ιπταμένων.
Μετά την αποφοίτηση από την Σχολή Ικάρων υπηρέτησε σε Πολεμικές Μοίρες και Επιτελεία. Προήχθη τάχιστα στις προβλεπόμενες βαθμίδες της Αεροπορίας ως αξιωματικός γνώσης, δράσης και αποτελεσματικότητας. Διετέλεσε Διοικητής Πολεμικής Μοίρας και Υποδιοικητής Πτέρυγας Μάχης και στη συνέχεια Διευθυντής του Β΄ Κλάδου του ΓΕΑ (Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας).
Λόγω των ικανοτήτων, των δεξιοτήτων και των επαρκών υψηλών γνώσεων του επιλέχθηκε και ορίστηκε για δυο χρόνια αντιπρόσωπος της Ελλάδος στην Πυρηνική Επιτροπή του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, καθόσον είχε υπηρετήσει δέκα χρόνια σε Πυρηνική Μονάδα. Ακόμη, ως ανώτατος Έλληνας Αξιωματικός τοποθετήθηκε στο Στρατηγείο του ΝΑΤΟ Νοτίου Ευρώπης στην Νάπολη.
Αποφοίτησε από διάφορα σχολεία εσωτερικού και εξωτερικού. Στο εξωτερικό παρακολούθησε μαθήματα Άμυνας και Στρατηγικής στην Αγγλία, στην Γερμανία και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ.
Έγραψε δυο βιβλία υπηρεσιακού περιεχομένου και τιμήθηκε αντίστοιχα δυο φορές με Εύφημο Μνεία.
Δίδαξε στη Σχολή Πολέμου της Αεροπορίας και στη Σχολή Πληροφοριών. Οι διδάσκοντες στις Σχολές αυτές ήταν αξιωματικοί και καθηγητές υψηλότατου πνευματικού, ερευνητικού, γνωστικού, διδακτικού, παιδαγωγικού και φιλοσοφικού επιπέδου.
Τέτοιου επιπέδου, μετά από πολύμοχθες και πολύχρονες μαθησιακές προσπάθειες, ήταν και ο Λευκτριώτης Ανώτατος Αξιωματικός της Αεροπορίας Νικόλαος Νόκας.
Ο Νόκας αποστρατεύτηκε το 1988 σε ηλικία 51 ετών έχοντας εξαντλήσει όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας της Πολεμικής Αεροπορίας με ευδόκιμη και ακώλητη διαχρονικά εξέλιξη,
Αντιπτέραρχος εν αποστρατέια (ε.α) πλέον με σφρίγος, με γνώσεις, με εσωτερικές διεγερτικές ψυχικές δυνάμεις, με σχέδια για το μέλλον, στόχους και όνειρα συνεχίζει ακαταμάχητα την προσφορά του στον τόπο που γεννήθηκε, στην Πατρίδα και στην Κοινωνία. Πιστεύει στη σύζευξη της ατομικότητας και συλλογικότητας, πιστεύει στη μάθηση και στη διδασκαλία και στην ακατάληπτη ανθρωποπλαστική δύναμη της Παιδείας, πιστεύει στην ενοριακή , κοινοτική και κοινωνική ζωή, πιστεύει στον Θεό, στον άνθρωπο, στην αλληλεγγύη και στις πανανθρώπινες αξίες.
Πολισχιδής, πολυμερής και πολύπλευρος όπως ήταν , δυο χρόνια μετά «κατέρχεται» στις Δημοτικές εκλογές του 1990 ως υποψήφιος Δήμαρχος του νεοσύστατου τότε Δήμου της Ιστορικής κωμόπολης των Λεύκτρων και εκλέγεται Δήμαρχος για την περίοδο 1991-1994.
Την ίδια περίοδο και εγώ ως Λυκειάρχης του 1ου Λυκείου Θήβας εκλέγομαι Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Θηβαίων (ΔΘ) και στη συνέχεια αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και Πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας του (Δ.Θ).
Τότε είχα τη τύχη να συναντηθώ και να γνωριστώ με τον Νόκα. Γίναμε φίλοι. Φίλοι αδιάλειπτα και στην συνέχεια εγώ, ως Προϊστάμενος της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Βοιωτίας είχα την ευκαιρία, την μεγάλη δυνατότητα να είμαι ένας εξ΄ αυτών που συνομιλούσα μαζί του σε μια αλυσίδα ερωτημάτων , προβλημάτων και στοχασμών.
Ο Νόκας ως Δήμαρχος πραγματοποίησε πολλές εκδηλώσεις στα Λεύκτρα με επίλεκτους καλεσμένους ομιλητές, αναβαθμίζοντας πολιτιστικά και κοινωνικά το χωριό. Μεταγενεστέρως έκανε ο ίδιος ομιλίες στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Θηβαίων, σε μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων με αντικείμενα των ομιλιών του μια ευρύτατη γκάμα θεμάτων και προβλημάτων, που απασχολούσαν τους νέους της ευρύτερης περιοχής μας.
Ο Νόκας διετέλεσε και Ειδικός Σύμβουλος του Υπουργείου Γεωργίας και επιπλέον μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ελλήνων λογοτεχνών, καθόσον ήταν και συγγραφέας αρκετών βιβλίων.
Ο Νόκας όπως ήταν υψιπέτης στους αιθέρες, υπήρξε και υψιπέτης του πνεύματος. Ήταν ιδρυτής και εκδότης της Τοπικής Εφημερίδας με τίτλο: «ΤΑ ΛΕΥΚΤΡΑ», για τη δεκαετία 1990-2000. Μια εφημερίδα κυρίως με πλούσιο Λευκτριώτικο περιεχόμενο, παράδειγμα προς μίμηση και για άλλους και ιδίως για άλλους Δήμους και Κοινότητες.
Το 1995 εξέδωσε το βιβλίο με τίτλο: «ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ 2000 – ΤΟ ΟΝΕΙΡΟΡΑΜΑ», ένα έργο φαντασιακό, προφητικό με μελλοντικές ενορατικές προσεγγίσεις.
Το 1998 έδωσε στη δημοσιότητα το ιστορικό βιβλίο «Η ΕΥΤΡΗΣΙΣ ΤΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ», κυρίως τοπικού ιστορικού και αρχαιολογικού χαρακτήρα.
Το 2002 εκδίδει το βιβλίο με τίτλο: «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ», βιβλίο που με συγκλόνισε για το βάθος, την διεισδυτικότητα, την ποικιλία των θεμάτων, τη γλωσσική γλαφυρότητα και για τη διερευνητική φιλοσοφική προσέγγιση πολλών σύγχρονων προβλημάτων. Καταγράφονται δε για την αποδεικτική επιχηρηματολογία ένας σημαντικός αριθμός φιλοσοφικών ρήσεων όλων των εποχών και αρκετών φιλοσοφικών σχολών.
Ο Νόκας ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος ήθους, τιμιότητας και εργατικότητας. Ήταν ακούραστος και αγωνιστικότατος στην επίτευξη στόχων. Αναζητητής, ερευνητής, στοχαστής. Ήταν ιδεαλιστής, ρομαντικός , δημιουργικός, ειλικρινής, με ευθύτητα, ευθυκρισία, απλότητα και αμεσότητα.
Διαβασμένος, μελετημένος, οργανωτικός, περίσκεπτος και οραματικός. Ιδεολόγος με ευαισθησίες εθνικές, πατριωτικές, πολιτικές, κοινωνικές, ανθρωπιστικές, θρησκευτικές, χριστιανικές και μεταφυσικές .
Συζητούσε πολύ με πολλούς απλούς ανθρώπους της καθημερινότητας, συζητούσε με όλους τους πολίτες αδιακρίτως πεποιθήσεων, συζητούσε με ανώτατους αξιωματικούς, συγγραφείς και ακαδημαϊκούς. Συζητούσε για να μάθει, – γιατί ήταν θιασώτης της μαθήσεως -, για να κατανοήσει βαθύτερα τον κόσμο, την κοινωνία, το λαό και τους νέους. Συζητούσαμε με τον Νόκα ατελείωτες ώρες πολλά, διάφορα και με διάφορους.
Θυμάμαι τον αείμνηστο παγκόσμιο λογοτέχνη Αντώνη Σαμαράκη τακτικό επισκέπτη των Λεύκτρων.
Θυμάμαι τους προβληματισμούς του Νόκα για θέματα: επιστημονικά, τεχνολογικά, θρησκειολογικά, φιλοσοφικά,, ιδεολογικά, θεσμικά, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά, οικολογικά, αγωγής, εκπαίδευσης, παιδείας, πολιτιστικά, ιστορίας κ.α.
Θυμάμαι τις συζητήσεις για τον Άνθρωπο, τον Ανθρωπισμό, την Αλληλεγγύη, το άγχος της εποχής, το θάρρος, την εκτίμηση, τη προσευχή ως σύγχονη αναγκαιότητα, τη Γενετική και τη Κλωνοποίηση.
Θυμάμαι ακόμα την πίστη του στην αυτοδιοίκηση, στις αρχές της εγγύτητας και της αμεσότητας, στην άμεση εξυπηρέτηση των πολιτών, στην τοπική ανάπτυξη, στην Ισχυροποίηση της Πολιτικής Προστασίας λόγω της Κλιματικής Αλλαγής και στον κρατικό προστατευτισμό.
Θυμάμαι ακόμη τις αγωνίες του για την ανατροπή των παγκόσμιων ισορροπιών λόγω της επιβληθείσας Παγκοσμιοποίησης.
Ο Νόκας κατέγραψε πολλά από αυτά στο έργο – βιβλίο με τίτλο «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ», ένα βιβλίο προβληματισμών και στοχασμού φιλοσοφικού.
Ο ακαταπόνητος Νόκας το 2001 εκλέγεται Πρόεδρος της Αεροπορικής Ακαδημίας Ελλάδας, ενός φορέα τεραστίας στρατιωτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής εμβέλειας.
Υπηρέτησε την Αεροπορική Ακαδημίας με πάθος και αγάπη για 18 ολόκληρα χρόνια και την «εγκατέλειψε» το 2019 σε ηλικία 82 ετών!
Συμπαραστάτες στο μακρύ και συνεχή αγώνα του σε όλα τα πεδία και επίπεδα της πολυδύμανης στρατιωτικής, αυτοδιοικητικής, συγγραφικής, πνευματικής και προεδρικής δράσης του ήταν η γυναίκα του Βάσω και τα παιδιά του, η Σάντρα και ο Γιώργος, που τον τίμησαν εν ζωή με το ήθος τους, την εργατικότητά τους, την επιστημονική τους συγκρότηση, την επιτυχημένη επαγγελματική τους σταδιοδρομία και ιδιαίτερα την οικογενειακή τους θετική εξελικτική πορεία. Με τα τρία του εγγόνια δε ολοκληρώθηκε η υπαρξιακή του συνέχεια.
Το χωριό του τα Λεύκτρα ο Νίκος τα αγαπουσε και τα λάτρευε.
Πρώτον, γιατί ήταν η γενέτειρά του, όπου έζησε και βίωσε τα παιδικά του χρόνια, διαμόρφωσε το χαρακτήρα του και τη προσωπικότητα του.
Δεύτερον, στα Λεύκτρα είχε τους γονείς του, έχει τα αδέλφια του, τους συγγενείς και φίλους του.
Τρίτον, γιατί το χωριό του τον τίμησε με την ψήφο των συμπολιτών του, τον Οκτώβριο του 1990 και τον εξέλεξε Δήμαρχό του.
Τέταρτον, γιατί τα Λεύκτρα έχουν το μεγαλύτερο αναλογικά αριθμό επιστημόνων και ακαδημαϊκών στην Βοιωτία ίσως και Πανελληνίως.
Πέμπτον, γιατί τα Λεύκτρα είναι καταγεγραμμένα στην Ελληνική και Παγκόσμα Ιστορία, ως ο τόπος όπου στις 6 Ιουλίου του 371 π.Χ οι αήττητοι διαχρονικά Σπαρτιάτες – Λακεδαιμόνιοι – σύμμαχοι των ηττήθηκαν από τους Θηβαίους – Βοιωτούς. Στη μάχη αυτή ο στρατηλάτης Επαμεινώνδας εφήρμοσε την τακτική της Λοξής Φάλαγγας, ο δε στρατηγός Πελοπίδας, αρχηγός του επίλεκτου σώματος των Θηβαίων Ιερολοχιτών, συνετέλεσε τα μέγιστα στη νίκη των Θηβαίων – Βοιωτών, και
Έκτον, η νίκη αυτή των Θηβαίων – Βοιωτών άνοιξε το δρόμο για τη δεκαετή ηγεμονία των Θηβών στην Ελλάδα..
Στην Θήβα έζησε και εκπαιδεύτηκε, από το 369 – 367 π.Χ, ως όμηρος ο Φίλιππος Β! Ο Αλέξανδρος με τις γνώσεις αυτές του πατέρα του και άλλων κατέκτησε τον κόσμο ολόκληρο. Διέδωσε την Ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό πανανθρώπινα, ενώ και ο Χριστιανισμός στηρίχτηκε στον Ελληνισμό για να καταγραφεί και να διδαχθεί παγκοσμίως.
Η προσφορά του Αντιπτεράρχου, Δημάρχου, Προέδρου, συγγραφέα και φιλοσόφου της Θεωρίας και της Πράξης Λευκριώτη Νόκα είναι μεγάλη και θα χρειαστούν αρκετές μελέτες και έρευνες για να αποδοθούν σωστά και με πληρότητα το έργο του και η προσωπικότητα του.
Ο Βολταίρος είπε και έγραψε: «Κοιμόμουν και ονειρευόμουν ότι η ζωή είναι χαρά. Ξύπνησα και είδα ότι η ζωή είναι χρέος. Πάλαιψα και είδα ότι το χρέος είναι η χαρά».
Ο αετός των Λεύκτρων Νικόλαος Γ. Νόκας διαχρονικά υπηρέτησε αυτό το θεώρημα.
Η μνήμη του έγινε ιστορία και τον έχει αγκαλιάσει.
Ο επιφανής ποιητής μας Ανδρέας Κάλβος έγραψε: «Είναι γλυκύς ο θάνατος μόνο όταν κοιμώμεθα εις την πατρίδα».
Η Ιερή Γη των Ιστορικών Λεύκτρων της Βοιωτίας σκέπασε το φθαρτό σώμα του.
Τη ψυχή του από τις 20 Αυγούστου 2022, η αόρατη, άπειρη υπερβατική Οντότητα του Κοσμικού Συμπαντικού Είναι και Γίγνεσθαι την έχει προσδέσει στην Αιωνιότητα της.
